40-lecie ZS w Piotrkowicach Małych

Treść

Zespół Szkół Rolniczych w Piorkowicach Małych rozpoczął swą działalność 6 IX 1971 r. Szkołę zlokalizowano na terenie gospodarstwa rolnego Krakowskiej Hodowli Roślin, wchodzącego w skład Stacji Hodowli Roślin w Jakubowicach, w dawnych posiadłościach Potockich. Szkoła oferowała kształcenie w 5-letnim Technikum Ochrony Roślin, 3-letnim Technikum Rolniczym, Zasadniczej Szkole Rolniczej, Zasadniczej Szkole Ogrodniczej oraz możliwość kształcenia korespondencyjnego. W latach 70-tych pojawiły się kolejne kierunki nauczania takie jak Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Upraw Polowych, Technikum Ogrodnicze. W roku szkolnym 1985/86 uruchomiono Technikum Mechanizacji Rolnictwa.

Pierwszym dyrektorem Zespołu Szkół Rolniczych został mgr inż. Eugeniusz Stabrowski. Funkcję tę pełnił do 1972 r., kiedy stanowisko przejął mgr inż. Janusz Wróblewski, który blisko przez dwie dekady nadawał ton życiu szkoły. Nie były to lata lekkie, bo wyznaczone trudną historią Polski okresu PRL-u. Młodość rządzi się jednak swoimi prawami...

Młodzież doskonaliła się w trudnym zawodzie rolniczym poprzez konkursy hodowlane i uprawowe. Uczniowie prowadzili poletka doświadczalne oraz działki szkolne. Mogli tez ukończyć kursy ciągnikowe z egzaminem na prawo jazdy, jako element przygotowania do pracy zawodowej.

Nieodłączny element szkoły rolniczej stanowiło gospodarstwo rolne usadowione w „gorszej” części byłego majątku Potockich.. Jego początki wspomina uczeń Technikum Ogrodniczego, jego wieloletni kierownik, obecnie dyrektor Zespołu Szkół mgr inż. Tadeusz Kozera.(…) Ogrodnictwo, w początkowym okresie – to jeszcze kiszenie ogórków(…) Mechanizację ówczesną stanowiły w większości maszyny i narzędzia konne, żniwa odbywały się przy pomocy snopowiązałek. Siano suszono i zbierano ręcznie, obornik rozrzucano po polu widłami z przyczepy. W użyciu był ciągnik DT 75 oraz ciągnik gąsienicowy „Mazur”. Z czasem wyposażenie gospodarstwa i warsztatów szkolnych polepszało się. Uprawiano zboże, buraki, rośliny strączkowe, później buraki cukrowe i rzepak. Za internatem znajdował się sad jabłoniowy.

Przez blisko 40 lat przy Zespole Szkół istniał internat odgrywający ważną rolę wychowawczą i kulturalną. Nie w pełni wykończony wokół „pustynia” jedno wielkie gruzowisko (…) - tak początki wspomina wieloletni kierownik internatu Janusz Kurnyta Do szkoły dojechać można było tylko ciężkim sprzętem, ciągnikiem lub samochodem ciężarowym. Dzień w internacie rozpoczynał się poranną gimnastyką o 6.30. Do domu w odwiedziny pojechać można było jedynie w jedną niedzielę w miesiącu. Obowiązywał 6 dniowy tydzień nauki. Przy internacie działała Młodzieżowa Rada Internatu. Dzięki jej zabiegom w 1979 r. w internacie otwarto „Kawiarnię u Bartosza”. Bezprecedensowym wydarzeniem dla internatu ale i dla całej szkoły było otrzymanie po generalnym remoncie autokaru Jelcz- „ogórek”, co umożliwiło młodzieży wyjazdy do kina, teatru i w góry. Na chrzcie ten cud techniki PRL-u nazwano „Obieżyświat”. Nieocenionym wychowawcą i kierownikiem internatu była Pani Janina Magiera, która zawsze służyła dobrą radą.

O przyrodę dbało Koło Ochrony Roślin prowadzone przez inż. Jerzego Marca, a później mgr inż. Jadwigę Gawlik. Koło współpracowało z Instytutem Ochrony Roślin przy Akademii Rolniczej w Krakowie. Efektem działalności Koła były pierwsze miejsca w Rejonowej Olimpiadzie Wiedzy z Ochrony Roślin w Czernichowie.

Przy szkole działało również Koło Kwiaciarstwa i Ogrodnictwa prowadzone przez mgr inż. Ewę Pietrzyk.

Decyzją Dyrekcji i Rady Pedagogicznej w 1971 r. powołano Szkolne Koło Ligi Ochrony przyrody i Ekologii. Opiekę nad nim przejęła mgr inż. Jadwiga Pomykalska. W ramach Koła Ligi Ochrony Przyrody młodzież sprzątała i zagospodarowywała różne miejsca. Opieką otaczała również pomniki przyrody m. im. „Dąb Kościuszki” w Przesławicach. Od lat 80-tych po dzień dzisiejszy duży nacisk kładzie się na ekologię. Kontynuatorką Sekcji Przyrodniczej i Ekologicznej jest nauczycielka biologii mgr inż. Ewa Gołąb, która zachęca młodzież do uczestnictwa w Olimpiadzie Ekologicznej, gdzie uczniowie odnoszą ogromne sukcesy.

Wspominając organizacje działające przy szkole nie sposób pominąć Młodzieżowej Drużyny Pożarnictwa. Na zajęciach pozalekcyjnych działał zespół artystyczny oraz Koło Młodzieży Wiejskiej prowadzone przez nauczyciela, późniejszego dyrektora Henryka Pomykalskiego.

Ogromne zasługi w lansowaniu turystyki i zdrowego stylu życia miał nauczyciel języka polskiego, Julian Tarach prowadzący szkolne koło PTTK. Obecnie jego wysiłki próbuje z bardzo pozytywnym skutkiem wypełniać nauczyciel m.in. wychowania fizycznego Jacek Kłosowski zapalony miłośnik pieszych wędrówek w Beskidy.

20.06.1981 r. odbyła się uroczystość nadania Zespołowi Szkół Rolniczych patrona oraz sztandaru. Patronem szkoły został profesor rolnictwa, współtwórca Studium Rolniczego UJ – Emil Godlewski.

W 200 rocznicę bitwy pod Racławicami nowy dyrektor, którym od 1991 roku został historyk mgr Henryk Pomykalski, reaktywował imprezę sportowo-historyczną. Były to biegi pomiędzy dwoma pomnikami Kosynierów projektu prof. Bronisława Chromego, który ozdobił plac szkoły w 1986 r. a pomnikiem Wojciecha Bartosza w Racławicach. Do historii przeszły również słynne majówki tam się odbywające.

Transformacja ustrojowa otwarła granice i pozwoliła na nawiązanie kontaktów z innymi szkołami rolniczymi za granicą. Inicjatorem współpracy zagranicznej był nauczyciel historii mgr Zygmunt Kępiński.  W kwietniu 1990 pierwsi uczniowie z Kobenz przyjechali do Piotrkowic. Od tej pory trwa współpraca między szkołami.

Jeszcze wcześniej bo w przełomowym 1989 roku za sprawą Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność” w Krakowie, udaje się do Francji pierwsza 6 osobowa grupa a w niej 2 uczniów Zespołu Szkół, z którymi po 6 tygodniowym pobycie do Polski przyjeżdżają francuscy rolnicy.

Dyrektor mgr Henryk Pomykalski, pełnił funkcję „głowy” Zespołu Szkół już w zupełnie innych warunkach politycznych. Stanowisko objął 01.09.1991r. W początkach lat 90-tych w szkole dokonano wielu innowacji m. in. komputeryzacji pracy księgowości i sekretariatu. Otworzono pierwsze pracownie komputerowe. Rolnictwo polskie we wczesnych latach demokracji przechodziło głęboki kryzys. W tych warunkach kierownictwo gospodarstwa szkolnego przejął 02.01.1994 mgr inż. Tadeusz Kozera.

Dyrektor mgr Henryk Pomykalski nacisk kładł na wychowanie w patriotyzmie, próbował rozkochać młodzież w lokalnej historii. Z jego pomysłu ustalono stałą datę obchodów Święta Szkoły, która wypada co roku w 2 dzień Zielonych Świątek. Pierwsze Święto szkoły odbyło się w Racławicach 1992, gdzie udział wzięło ponad 1,5 tysiąca ludzi, m.in. posłowie na sejm RP.

Z inicjatywy dyrektora mgr Henryka Pomykalskiego teren szkoły wzbogacił się o kolejne pamiątki np. stół pamiętający czasy Kościuszki, Krzyż i Kopiec w hołdzie ofiarom totalitaryzmu, Skała Jana Pawła II i inne. Angażował młodzież w ogromne przedsięwzięcia jak np. „Sosnówka”, gdzie odtworzono przysięgę gen. Langiewicza z czasów powstania styczniowego. W wolnej już Polsce organizowano liczne wycieczki sentymentalne dla młodzieży i nauczycieli m.in. do miejsc pamięci narodowej takich jak Lwów, Chocim Zbaraż, Kamieniec Podolski, na Litwę, tereny Białorusi i inne.

Bez echa nie może też przejść zakupienie przez szkołę autobusu nazwanego przez uczniów „Błękitną Strzałą” i jego kierowca „Pan Jureczek”, który umożliwił organizację małym kosztem wielu wycieczek klasowych a przez to integrację młodzieży. Modnymi kierunkami wypadów stały się Kraków, Kalwaria Zebrzydowska, Wadowice czy też Zakopane.

Od dnia 01.04.2010 r. funkcję Dyrektora Zespołu Szkół pełni wieloletni zastępca dyrektora do spraw pedagogicznych, absolwent naszej szkoły mgr inż. Tadeusz Kozera. Szkoła zyskała na atrakcyjności m.in. poprzez uruchomienie nowych kierunków kształcenia.